Archiwum naszego miasta wzbogaciło się o kolejne ciekawe zbiory. Pan Andrzej Krzysztof Masłowski z Warszawy przekazał nam kopie rachunków dot. Supraśla z początku XX w.
Stanisław Masłowski (1853 - 1926) był jednych z najzdolniejszych polskich malarzy - pejzażystów przełomu XIX i XX w. Już jako dwudziestodwulatek wystawiał swe pierwsze obrazy w warszawskiej "Zachęcie". Szczególnie lubował się w uwiecznianiu żywej i martwej natury. Do najważniejszych dzieł artysty można zaliczyć: "Wschód księżyca" (obecnie znajdujący się w Muzeum Narodowym w Krakowie), "Rynek w Kazimierzu" czy "Wiosna 1905 r." (oba w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie). Za swe wyjątkowe zasługi położone dla rozwoju polskiej sztuki został odznaczony Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta. Zmarł w 1926 r. i spoczął na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
W 1903 r. Masłowski postanowił spróbować swych sił w malarstwie dekoracyjnym. W tym celu przyjechał do Supraśla, gdzie podjął się niełatwego zadania ozdobienia sal pałacu Józefiny Zachert. Co kilka dni wystawiał rachunki za robociznę i materiały - przykładem niech będzie taki zapis:
"Rubli siedemdziesiąt pięć jako rentującą należność za naklejenie plafonu w pałacu J. W. Baronowej Zachert w Supraślu otrzymałem 23 VII 1903 r."
Niezbędne do pracy przybory sprowadzał zazwyczaj z Warszawy. Wśród współpracujących z nim firm znajdziemy np. Fabrykę Ram Złoconych, Robót Kościelnych i Salonowych p. Józefa Rostkowskiego, od którego nabył złocone wstążki, rzeźbione wieńce czy blaty do schodów. Pobyt w zachertowskich dobrach był jednak także naznaczony trudnymi momentami. Masłowski pisał w liście do żony o panującej epidemii szkarlatyny, która dopadła również jego samego. Leczenie nadzorował „doktor tutejszy p. Wojnicz”. Nie znamy szczegółów choroby, lecz zabiegi lekarza prawdopodobnie szybko przywróciły artystę do zdrowia, gdyż wkrótce po opuszczeniu Supraśla Masłowski wyjechał w dłuższą wyprawę na Półwysep Apeniński.
Cenne dokumenty przekazał nam wnuk artysty, Andrzej Krzysztof Masłowski. Pan Andrzej - z wykształcenia ekonomista - od kilku lat przemierza Polskę szlakiem swego wielkiego przodka. W ten sposób, wiedziony powyższymi zapisami, dotarł też do Supraśla. Zauroczony pięknem naszego miasta postanowił podzielić się z nami swoimi zbiorami. Dzięki temu odsłoniliśmy kolejny, interesujący szczegół z życia supraskiej społeczności w początkach minionego wieku.
Panu Andrzejowi pragnę złożyć gorące podziękowania za jego cenny wkład w poznanie historii Supraśla.
AZ
